You are mine หัวใจของนายต้องเป็นของฉัน - Got7 [ Mark x Bambam ]

You are mine

หัวใจของนายต้องเป็นของฉัน

Intro

สวัสดีครับทุกคนผมชื่อ 'แบมแบม' อายุ 17
เรียนโรงเรียน JYP. ครับอยู่ ม.5 แล้วและที่สำคัญอยู่อย่างนึงคือ.............ผมโสดครับวู้วววววเห็นหน้าตาหล่อๆอย่างนี้ผมไม่มีแฟนนะคร้าบบ และที่สำคัญกว่านั้นคือวันนี้เป็นวัน 'วาเลนไทน์!!' โรงเรียนผมเต็มไปด้วยความรักเลยล่ะ มองซ้าย มองขวา ก็เห็นแต่คู่รักเต็มไปหมดเฮ้ออ ตัวเราเองก็อยากจะมีแฟนสักคนสเปคผมไม่มีเยอะหรอกครับแค่ ขาว สวย หมวย อึ๋มม(อันหลังชักติดเรท)ก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมายนี่ผมไม่อยากจะโม้นะเออผมเนี่ยปฏิเสธผู้หญิงมาหลายต่อหลายๆคนแล้วก็คนพวกนั้นไม่ต้องสเปคผมสักคนเลยนี่แล้วจะให้ทำยังไงเล่า
"อ้าวเฮ้ยย แบมๆทางนี้โว้ย" 'ยองแจ 'เพื่อนสนิทของผมที่ตะโกนโหวกเหวกโวยวายเรียกผมจนคนแถวนั้นหันมามองกันตรึม

"เออๆรู้เเล้วหูไม่หนวกเว้ยย เรียกแค่นี้ก็ได้ยินแล้ว"ผมพูดพร้อมเดินไปหายองแจที่โต๊ะในสวนของโรงเรียน ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนที่รักธรรมชาติมากจึงมีสวนและในสวนก็มีโต๊ะเยอะแยะพอมีโต๊ะและก็มีร้านกาแฟ ฮั่นแน่อิจฉาผมอ่ะดิ๊คริๆคนหล่อก็เงี้ย

"รู้แล้วก็มาเร็วๆ"ยองแจพูดพร้อมชักสีหน้า

"เออๆ แล้ว 'จินยอง' อ่ะ"จินยองเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของผมเองแหละครับ ก็เห็นๆกลุ่มผมมีสามคนหล่อด้วยกันหมดทั้งนั้น

"แหกตาดูนะแบมๆ มันยืนอยู่นั่นไง"ยองแจพูดพร้อมชี้ผู้ชายผมสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งเป็นสัน ปากเป็นกระจับอมชมพู รูปร่างสูงโปร่ง รวมๆแล้วหล่อ แต่สู้ผมไม่ได้หรอกครับเขานั่งอยู่คนเดียว เอ๊ะ เขามองมาที่เราด้วยว่ะ

"เป็นไงหล่อไหม"ยองแจพูดพร้อมเอาแขนมาพาดไว้บ่าผม

"โครตๆ"ผมพูดออกไปแต่ยังไม่ละสายตาจากการจ้องมองเขา

"เเป๊ะ"

"โอ้ยย!! ตบหัวกูไมเนี่ย"ผมพูดพร้อมทำหน้าเจ็บจี๊ดดดใส่มัน

"กูให้มึงมองจินยองมึงมองอะไร"ยองแจพูดพร้อมท้าวเอวมองผม

"ก็กูหาจินยองไม่เจอ"

"หาไม่เจอเลยมองผู้ชายแทน??"อ้าวมองก็ไม่ได้

"มึงมองดีๆนะ จินยองซื้อกาแฟอยู่ตรงนั้นยองแจชี้ผู้ชายที่ยืนต่อแถวซื้อกาแฟอยู่ที่ร้าน

"อ๋อออ"

"หายโง่ยัง??"ยองแจเลิกคิ้วขึ้น

"เออออ แล้วผู้ชายที่กูสบตาปิ๊งๆเมื่อกี้คือใครว่ะ"ผมพูดพร้อมมองหาผู้ชายคนเมื่อกี้แต่ตอนนี้หายไปไหนก็ไม่รู้

"คนเมื้อกี้ มึงชอบเขาเหรอ"

"ไม่รู้ดิ บอกๆมาก่อนเห็นหล่อดี"ผมพูดพร้อมจ้องหน้ายองแจ

"เขาชื่อ 'มาร์ค' อายุ 18 ปี เรียนอยู่ ม.6/2 พี่เขาเรียนเก่งมากๆต่างกับแกอ่ะ ฐานะก็รวยขับ BM มาโรงเรียนสาวๆนี่รุมล้อมแบบขนาดชี้นิ้วเลือกได้เลย"ยองแจพูดพร้อมหันมามองหน้าผม

"โห perfect"ผมพูดพร้อม

"ใช่ต่างกับแกลิบลับเลยอ่ะ"ไม่ต้องย้ำก็ได้มั้งไอเพื่อนเลว

"ไงทุกคน"จินยองที่พึ่งไปซื้อกาแฟเสร็จกลับมาด้วยรอยยิ้มและลาเต้

"ไงไปซื้อกาแฟนานจัง"ผมเอ่ยถาม

"คนเยอะมากๆไง เออนี่รู้ป่ะว่าเขามีจับรหัสกับด้วย"จินยองพูด

"เหรอวะ แล้วมึงรู้ป่ะว่าพี่รหัสกูใคร"ยองแจพูดพร้อมทำหน้าตาตื่นเต้น

"ไม่รู้ว่ะมึงต้องไปดูเอง"จินยองพูด

"เหรอมันมีกระดาษติดเลยเหรอ"ยองแจถาม

"เออ อยู่หน้าห้องเราอ่ะ"จินยองพูดเสร็จก็ดูดลาเต้

"เหรอขอบใจว่ะ กูไปนะ"ยองแจพูดพร้อมวิ่งไปอย่างเร็ว

"อ้าวแล้วมึงไม่ไปอ่ะ"จินยองทำหน้าสงสัย

"ขี้เกียจจจ"ผมพูดพร้อมบิดซ้ายบิดขวาเรียกง่ายๆว่าบิดขี้เกียจ

"555+ ความขี้เกียจมึงทำให้มึงโชคดีจริงๆ"จินยองพูดพร้อมหัวเราะ

"ไมอ่า"

"ก็กูถ่ายรูปไว้อยู่ในโทรศัพท์ไง"จินยองพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง

"กูดูได้ไหมอ่ะ"

"ได้เอาไปดิ"

"งั้นกูดูเลยนะ"ผมพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์จินยองขึ้นมาและกดเข้าในแกลลอรี่ ผมภาวนาในใจว่าขอให้เป็นผู้หญิงตามสเปคผม แต่ความผมก็ดับสลายลงเพราะพบว่ามันคือผู้ชายและที่สำคัญกว่านั้นคนที่ผมจับได้คือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"พี่มาร์ค!!!"

pan style="color:#ffffff !important;">

CR.SQW